تا همین چند سال پیش بسیاری از خریداران و حتی کارشناسان صنعت خودرو صنعت خودروی چین را اصلاً جدی نمی‌گرفتند و حتی الآن نیز افرادی هستند که از خواب خوش غفلت بیدار نشده و خودروسازان چینی را در زمره قوی‌ترین‌ها نمی‌دانند! اما باید حقیقت را پذیرفت… کمپانی‌های چینی با سرعت بسیار زیادی، حتی بیشتر از سرعت پیشرفت صنعت خودروی ژاپن و کره به پیش رفته و روزی نیست که خبری از آن‌ها منتشر نشود.
اگرچه صنعت خودروی چین در ابتدا یک کپی کار محض محسوب می‌شد و خودروهایی با کیفیت بسیار نازل تولید می‌کرد اما هم‌اکنون وضعیت بسیار تغییر کرده و حتی برخی از این شرکت‌ها در اندیشه ورود به بازارهای اروپایی و آمریکا هستند.
جدای از برخی شرکت‌های چینی که همچنان در حال کپی کاری از محصولات روز دنیا هستند، برخی شرکت‌ها راه خود را از آن‌ها جدا نموده و سعی دارند با استفاده از مدیران مطرح و باتجربه و همچنین همکاری با خودروسازان طراز اول جهانی محصولاتی استاندارد و متمایز عرضه کنند.
چری چین یکی از این خودروسازان است که عملکرد آن در طول چند سال گذشته را میتوان مصداق بارز “از فرش به عرش رسیدن” دانست. برای فهم این نکته نیاز به تلاش زیادی نیست! کافی است به محصول چند سال قبل آن در بازار یعنی A15 و محصولات کنونی آن از جمله آریزو 5 و تیگو 7 نگاهی بیندازیم.
اما بد نیست به پیشینه این کمپانی و ظرفیت تولید آن نیز اشاره‌ای داشته باشیم. مقر این خودروساز در ووهوی چین قرار داشته و در سال 1997 توسط دولت چین تأسیس شده است. محصولات اصلی چری در سه دسته سواری‌ها، مینی ون‌ها و شاسی بلندها قرار می‌گیرد. محصولات سواری این شرکت با برند چری و محصولات تجاری با نشان کری Karry به فروش می‌رسند. چری بنا به گزارش سال 2012 دهمین خودروساز بزرگ کشور چین محسوب می‌شود.
این شرکت تولید محصولات خود را در سال 1999 و صادرات آن‌ها از چین را در سال 2001 شروع کرد. چری تا سال 2003 بزرگ‌ترین صادر کننده خودروهای سواری چین بود و در سال 2011 نیز حدود 25 درصد کل محصولات خود را صادر نمود. این شرکت در سال 2012 اقدام به تأسیس شرکت جوینت ونچر 50/50 با جگوار لندروور بریتانیا برای تولید محصولات این شرکت در چین نمود.
محصولات چری در 15 کشور خارجی مونتاژ می‌شوند. البته در اوایل قرن 21 انتقاداتی از این شرکت بخاطر برخی کپی برداری‌ها مخصوصاً از طرف جنرال موتورز صورت گرفت. یکی از واضح‌ترین آن‌ها نام کمپانی “چری” است که مشابه تلفظ نام “چوی” جنرال موتورز (اشاره به نام شورولت) می‌باشد.
محصولات این شرکت چینی در کشورهایی همچون برزیل، مصر، اندونزی، ایران، مالزی، پاکستان، ترکیه، اوکراین، روسیه و… مونتاژ می‌شوند.
خب پس از مقدمه نسبتاً مفصل فرصتی دست داد تا بتوانیم پشت فرمان جدیدترین محصول این برند در کشورمان یعنی تیگو 7 بنشینیم. پس از تجربه موفق عرضه دیگر شاسی‌بلند این شرکت در ایران یعنی تیگو 5، چری امیدوار است تیگو 7 که دارای شاخصه‌های نسل جدید محصولات شرکت است نیز به خودرویی موفق تبدیل شود. صبح یک روز نسبتاً سرد بهاری طبق قراری که با یکی از آشنایان داشتیم پشت فرمان این شاسی‌بلند پرادعا نشستیم تا ببینیم چه چیزی عایدمان می‌شود! با ما همراه باشید.
طراحی ظاهری
ورود جیمز هوپ به بخش طراحی چری با انقلابی در طرح‌های این شرکت همراه بوده است. کافی است دو محصول نسبتاً جدید چری یعنی آریزو 5 و تیگو 7 را با محصولات قدیمی‌تر مقایسه کنید تا به میزان پیشرفت طراحی آن‌ها پی ببرید. مهم‌ترین نکته در برخورد اول با تیگو 7 حس خوبی است که به بیننده دست می‌دهد.
برخلاف تیگو 5 که بسیاری عقیده دارند نسبت ارتفاع به عرض مناسبی ندارد، تناسبات طراحی تیگو 7 در وضعیت خوبی بوده و خودرو کاملاً جذاب به نظر می‌رسد. نقطه قوت طراحی این خودرو بخش جلو و پروفایل جانبی است. در نمای جلو چراغ‌های سه‌گوش و جلوپنجره‌ای با خطی عرضی کار شده‌اند.
چری سعی دارد برخی شاخصه‌های طراحی همچون همان خط عرضی در اکثر محصولات خود بکار ببرد. نمونه این جلوپنجره را در آریزو 5 و همچنین محصول جدید اکسید TX دیده‌ایم.
با نگاه به پروفایل جانبی شاهد طراحی دینامیک و پویایی خواهیم بود که دو خط کمانی شروع شده از راهنمای جانبی تأکید دوچندانی روی خصیصه اسپورت تیگو 7 دارند. با نگاه به بخش عقب شاید شاهد طراحی پیشرفته و تکامل یافته‌ای به اندازه سایر نماها نباشیم اما حداقل ظاهر یکدست و عاری از شائبه کپی کاری را می‌بینیم که این هم امتیاز مثبت چری محسوب می‌شود. اگرچه نمای عقب تیگو 7 می‌توانست بهتر و چراغ‌ها نیز بزرگ‌تر باشد اما در کل طراحی متمایز و خوبی را شاهد هستیم که میزان پیشرفت چینی‌ها در بحث طراحی را به خوبی نشان می‌دهد.
طراحی داخلی
ورود به کابین تیگو 7 تجربه جدید دیگری خواهد بود. اولین نکته‌ای که نظرتان را به خود جلب خواهد کرد سادگی کنسول مرکزی و البته صندلی‌های آجری رنگی خواهد بود که انتظار راننده و سرنشین را می‌کشند! کابین تیگو 7 در عین سادگی زیبا از کار درآمده و صفحه‌نمایش نسبتاً بزرگ آن بیشتر عملکردها را در خود جای داده است. البته اگر با دیگر محصولات چری و مدیران خودرو آشنا باشید شاید وجود برخی جزئیات همچون کلیدهای بالابر و تنظیمات آینه برقی که از X22 و X33 گرفته شده‌اند خیلی باب میلتان نباشد. صندلی‌های تیگو 7 راحتی مناسبی داشته هرچند قسمت نشیمن‌گاه آن حمایت کمتری را از بدن به عمل می‌آورد.
چری تیگو 7
در بحث کیفیت متریال بکار رفته باید گفت اگرچه نوار چرم روی داشبورد و همچنین صندلی‌های چرمی نظر فرد را به خود جلب می‌کنند اما استفاده وسیع از پلاستیک‌های سخت در میدان دید راننده و سرنشین کمی توی ذوق می‌زند.
از نظر جادار بودن کابین نیز باید بگوییم اگرچه صندلی‌های جلو کاملاً جادار بوده و رضایت ما را در پی داشت اما به خاطر خط سقف خمیده‌تر و همچنین وجود سقف پانورامیک، فضای بخش عقب خصوصاً در مقایسه با تیگو 5 محدودتر بوده اما بازهم سه نفر با راحتی نسبی می‌توانند در آن بنشینند.
تجهیزات و امکانات رفاهی
چری تیگو 7 که از همان بدو ورود به کشور ادعای رقابت با بزرگانی همچون کیا اسپورتیج و هیوندای توسان را داشته قطعاً باید با دست پر در میدان حاضر شود. یکی از نقاط قوت این خودرو طیف وسیع امکانات رفاهی و ایمنی است که از جمله آن‌ها میتوان به سقف پانورامیک برقی، دوربین 360 درجه، 6 کیسه هوا، سیستم‌های پایداری و کنترل کشش، سیستم هشدار دهنده بازماندن درب‌ها، سنسورهای پارک جلو و عقب، سنسور باران، سیستم فرمان برقی، سیستم صوتی تصویری با صفحه‌نمایش 9 اینچی، کنترل فشار باد لاستیک‌ها، دیلایت های LED، صندلی گرم‌کن جلو به همراه تنظیمات برقی صندلی راننده، ورود و استارت بدون کلید و… اشاره کرد.
اگرچه تیگو 7 تاکنون توسط مؤسسات ایمنی معتبر جهانی تست ایمنی نشده اما سازنده ادعا می‌کند این خودرو در C-NCAP توانسته 5 ستاره ایمنی کسب کند.
پیشرانه و قوای محرکه
تیگو 7 با دو پیشرانه مختلف در چین عرضه می‌شود که برای بازار ایران نمونه قوی‌تر آن در نظر گرفته شده است. این پیشرانه از نوع 4 سیلندر 1.5 لیتری توربو بوده و قدرت 147 اسب بخاری و گشتاور 210 نیوتون متری دارد. طراحی این پیشرانه با همکاری شرکت AVL اتریش صورت گرفته است. نیروی پیشرانه از طریق گیربکس 6 سرعته دوکلاچه ساخت کمپانی معتبر گترگ آلمان به چرخ‌های جلو انتقال می‌یابد. شایان ذکر است این پیشرانه در سدان چری آریزو 5 نیز بکار رفته اما گیربکس بکار رفته در آریزو از نوع CVT می‌باشد.
تجربه رانندگی
پس از بررسی ظاهری و همچنین امکانات تیگو 7 نوبت به تست و رانندگی با این چینی مدعی می‌رسد. پس از تنظیم موقعیت رانندگی که به آسانی صورت گرفت دکمه استارت را فشرده و پیشرانه با صدای ضعیفی از خواب برمی‌خیزد. میدان دید جلوی تیگو 7 خوب بوده و راننده تسلط خوبی بر خودرو دارد. نکته قابل‌توجه نرمی جالب فرمان است که باعث مانور آسان در فضاهای تنگ شهری و ترافیک می‌شود.
شاید بسیاری از افراد با شنیدن حجم 1.5 لیتری پیشرانه تیگو 7 ناامید شوند اما وجود توربو از تیگو 7 خودرویی چابک ساخته است. پدال گاز حساسیت خوبی به فشار پای راننده داشته و با اندک اشاره‌ای دماغه برمی‌خیزد.
پس از یافتن مکانی نسبتاً خلوت اقدام به شتاب گیری می‌کنیم که در این لحظه پیشرانه به خوبی عمل کرده و دور آن سریعاً بالا می‌رود اما تعویض عجیب و نسبتاً کند گیربکس همچون آب سردی بر پیکره خودرو بوده و ما را متعجب می‌سازد! پیش از راندن خودرو امیدهای زیادی به این گیربکس دوکلاچه داشتیم اما در اولین برخورد با تعویض کند مواجه شدیم که علامت سؤال بزرگی است. البته باید به این نکته اشاره داشت که گیربکس خودرو سردرگم نبوده و در انتخاب دنده مناسب کاملاً بجا عمل می‌کند اما همان تأخیر اولیه در تعویض دنده احساس اسپورت بودن را زیر سؤال می‌برد.
صحبت از خاصیت اسپورت بودن شد و باید گفت تیگو 7 با حالت رانندگی اکو و اسپورت عرضه شده هرچند انتخاب هر یک از این دو حالت تغییر چندانی در وضعیت پدال گاز، پاسخ پیشرانه، گیربکس و… به وجود نمی‌آورد.
ازآنجایی‌که قبلاً تجربه رانندگی با آریزو 5 توربو را نیز داشته‌ام باید به این نکته اشاره کنم که روند شتاب‌گیری تیگو 7 لذت‌بخش‌تر و شاید سریع‌تر از آریزو 5 باشد. دلیل اصلی این موضوع را باید در گیربکس CVT آریزو جست‌وجو کرد که مناسب رانندگی اسپورت و هیجانی نیست؛ اما در ادامه به روی دیگر سکه نیز اشاره می‌کنیم!
پس از مشاهده عملکرد خودرو در خط مستقیم تلاشی هرچند مختصر برای آزمون توانایی‌های پایداری و هندلینگ تیگو 7 نیز تدارک دیده شد اما خب قطعاً نباید عملکرد چندان درخشانی را از این خودرو انتظار داشت. عبور از پیچ‌ها به خاطر مرکز ثقل بالاتر باید با احتیاط بیشتری صورت بگیرد. در تغییر جهت‌های ناگهانی بدنه تیگو 7 پایداری کمتری داشته و شاهد تکان‌های محسوسی هستیم. در مقابل این آریزو 5 است که به لطف مرکز ثقل پایین‌تر و بدنه‌ای به فرم سدان هندلینگ و پایداری بسیار بیشتری نسبت به برادر قدبلند خود دارد.
بد نیست به این نکته هم اشاره کنیم که تیگو 7 در زمان رونمایی از رینگ‌های بزرگ 19 اینچی استفاده می‌کرد اما هم‌اکنون و شاید به خاطر وضعیت نه چندان مناسب آسفالت جاده‌ها رینگ‌های 18 اینچی دارد که همین موضوع به بهبود کیفیت سواری آن کمک کرده است. هرچند نمی‌توان سواری آن را خیلی نرم دانست.
در مجموع علیرغم ذهنیت‌های اولیه درباره پیشرانه و قوای محرکه تیگو 7، سواری این خودرو خاص و تا حدی لذت‌بخش بوده و چابکی آن نیز فراتر از پیش‌بینی‌های اولیه ما می‌باشد.
قیمت تیگو 7
چند ماه پیش و هم‌زمان با رونمایی تیگو 7 مدیران خودرو قیمت حدود 128 میلیون تومانی را برای محصول جدید خود اعلام کرد. هرچند در آن زمان نیز بسیاری از افراد اعلام کردند تیگو 7 بهایی گزاف دارد؛ اما همچون روند مشخص صنعت خودروی داخلی، این خودرو نیز در طی چند ماه گذشته با افزایش قیمت‌های پی‌درپی مواجه شده است.
تنها چند ساعت پس از اینکه تیگو 7 را بررسی و تست کردیم خبر رسید این خودرو نیز همچون دیگر خودروهای تولیدی با افزایش قیمت مواجه شده است.
هم‌اکنون نسخه اکلسنت تیگو 7 (هم‌اکنون تنها همین تیپ عرضه می‌شود) بهای حدود 150.5 میلیون تومانی دارد که شاید از نظر بسیاری از افراد بهایی گزاف برای خودرویی چینی محسوب شود.
سخن پایانی
بررسی چندساعته چری تیگو 7 بازهم مهر تائید دیگری بر پیشرفت فوق‌العاده سریع چینی‌ها بود. شکی وجود ندارد که این خودرو چندین مرتبه بهتر و باکیفیت‌تر از ساخته‌های چند سال قبل همین خودروساز بوده و هم‌اکنون چری به حدی از توانایی رسیده که محصول خود را با رقبای شناخته شده و مطرح جهانی مقایسه می‌کند.
اما از نظر مصرف‌کننده ایرانی، شاید یکی از مهم‌ترین فاکتورها بحث قیمت و البته ارزش برند و بازار دست‌دوم باشد. تیگو 7 به خودی خود خودرویی قابل و تواناست و امکانات راضی‌کننده زیادی نیز دارد اما در کلاسی حضور دارد که رقبای قوی و صاحب‌نام زیادی در آن جولان می‌دهند.