شکی نیست که سیستم‌های اقتصادی روز به روز به طرز چشمگیری در حال تحول هستند و در مقابل نیز به توسعه بازارهای نوظهور، پیشرفت فناوری‌های جدید و محرک‌های تحول در سیستم‌های اقتصادی نیاز دارند. در این میان، سیستم حمل و نقل شهری و صنعت خودرو نیز از این قاعده مستثنی نیست و باید برای بقای خود، همتراز با سایر تکنولوژی‌های روز حرکت کند.
بر اساس آنچه تاکنون تحت عنوان «انقلاب در صنعت خودرو؛ چشم‌انداز سال ۲۰۳۰» منتشر شده و آنچه درباره سند چشم انداز خودرو در کشورمان مطالعه شده است، پرسشی مطرح است که کشوری همچون ایران که از طرفی پتانسیل تولید، نیروی انسانی کارآمد و کافی برای توسعه صنایع به ویژه صنعت خودرو را دارا است و بارها در این باره اقداماتی ثابت شده ارائه داده است، چگونه باید خود را به انقلاب صنعت خودرو در سال 2030 که بسیار از آنچه در سند چشم اندازمان است، نزدیک کند و در آن سهمی داشته باشد؟
عبدالله بابایی- کارشناس صنعت خودرو- در همین زمینه می‌گوید:«عمدتا در اکثر کشورها، صنعت خودروسازی چرخ دنده اقتصاد آن کشورها محسوب می شود و با صنعت خودروسازی به توسعه یافتگی رسیده است و می‌رسند.»
او می‌افزاید:«صنعت خودروسازی تعداد زیادی صنایع دیگر همچون صنایع فولاد، قطعه سازی، تایر سازی و غیره را درگیر می‌کند و به رشد و توسعه آن‌ها نیز کمک می‌کند».
بابایی ادامه می‌دهد:«حال برای اینکه بخواهیم در صنعت خودروسازی پویاتر عمل کنیم، نباید راه‌هایی که قبلا رفته شده را دوباره طی نکنیم. به طور مثال چرخ را دوباره اختراع نکنیم. بلکه از تجربیات سایر استفاده کنیم و چند سال جلوتر حرکت کنیم.»
این کارشناس صنعت خودرو تصریح می‌کند: « باید سعی شود با ارتباطات، اشتراکات و جوینت ونچرهایی که پیش‌تر نیز در کشور انجام میشد، تولیدات مشترک را اجرایی کنیم. همان کاری که چین برای توسعه صنعت خودروسازی خود انجام داد و سال‌های سال، برای کارخانجات بزرگ خودرو تولید کرد و برای خودش اعتبارسازی کرد، گرچه نمی توان همه اقدامات این کشور را مثبت ارزیابی کرد، اما در پیشرفت و توسعه صنعت خودروسازی اش موفق بود».
او می‌افزاید: « شاید در حال حاضر به دلیل فشارهای فعلی و بین المللی، نتوانیم همانند گذشته عمل کنیم، اما مشاهده کردیم که ایران خودرو و سایپا توانستند در مقطعی با خودروسازان خارجی جوینت شوند و تولیداتی عرضه کند. از این رو این امیدواری وجود دارد که در آینده نیزدیک بازهم این اقدامات صورت گیرد».
این کارشناس صنعت خودرو اظهار می‌کند:« هنگامی که اولین ارتباط ها برقرار شود، به طور طبیعی در کنار این توسعه، صنعت خودروسازی، صنعت قطعه سازی نیز می تواند با الگوگیری از کشورهای توسعه یافته آموزش ببیند.
به گفته او، با این حال آنچه اکنون به عنوان زیرساخت و توانمندی در دل این دو صنعت وجود دارد، این اتفاق مسیر سختی برای صنعت خودروسازی نیست.
بابایی تاکید می‌کند:«در حال حاضر به دلیل اهمیت صنعت خودروسازی، اولین تحریم ایران نیز تحریم صنعت خودروسازی بوده است، اما همواره امیدواری وجود دارد تا این فشارها نیز کمتر شود یا این صنعت نیز مسیر پرتلاش‌تری را طی کند.»
او در پایان با اشاره به پیش‌بینی صنعت خودرو برای سال آینده و نگرانی فعلی برای این صنعت ادامه می‌دهد: « گرچه ماه‌های پیش رو کمی برای مردم ایران سخت خواهد بود، اما امیدواری برای بهبود شرایط در سال آینده پیش‌بینی می‌شود».