خودروهای الکتریکی همواره به‌عنوان وسایل نقلیه‌ی بدون آلایندگی معرفی می‌شوند، اما یافته‌های جدید نشان می‌دهد تمرکز بیش از حد بر توسعه‌ی این خودروها در درازمدت آسیب بیشتری به محیط زیست وارد می‌کند.
امروزه همه‌جا صحبت از گذار از خودروهای مجهز به پیشرانه‌های احتراق داخلی به خودروهای الکتریکی است. با وجود تمام مزایای قابل پیش‌بینی جهت استفاده از این خودروها، یافته‌های جدید نشان می‌دهد که استفاده از این تکنولوژی در بلندمدت می‌تواند سبب آسیب بیشتر به محیط زیست شود. به همین جهت چندی پیش در شهر لندن رویدادی برگزار شد که طی آن فعالان این حوزه در بریتانیا ضمن تبادل نظر، دیدگاه‌های خود را شرح دادند.
نویل جکسون (Neville Jackson)، سرپرست بخش نوآوری و تکنولوژی شرکت ریکاردو (Ricardo) که در زمینه‌ی توسعه‌ی پیشرانه‌های احتراقی، هیبریدی و الکتریکی فعالیت می‌کند، در جریان رویداد «Driving the Future» لندن گفته است:
ما تمرکز زیادی بر توسعه‌ی خودروهای الکتریکی به‌عنوان تنها راه‌حل آینده صرف کرده و این پیام را به قانون‌گذاران داده‌ایم که خودروی الکتریکی تنها راه نجات دنیا است. این در حالی است که اگر به یافته‌های تحلیل چرخه‌ی عمر وسایل نقلیه نگاهی بیاندازیم، درمی‌یابیم که پیشرانه‌های احتراق داخلی با تولید کربن پایین یا صفر (سوخت تولیدشده براساس انرژی‌های تجدیدپذیر) کم‌ترین تأثیر را بر محیط زیست خواهند داشت.
ما باید جلوی مشکلات ناشی از تولید تعداد زیادی باتری غیرقابل بازیافت یا باتری‌هایی که بازیافتشان هزینه‌ی زیادی دارد را بگیریم. ما پتانسیل‌های موجود در این تکنولوژی را انکار نمی‌کنیم، اما چالش‌هایی در مسیر این تکنولوژی وجود دارد که باید واقع‌بینانه با آن‌ها مواجه شویم.
برخلاف عقیده‌ی جکسون، خودروسازان ادعا میکنند که پس از پایان عمر باتری‌های خودروهای الکتریکی می‌توان از آن‌ها برای ذخیره‌ی انرژی در منازل هنگام اوج مصرف بهره جست. با این حال، به‌دنبال صحبت‌های جکسون، مایکل هیگ مورگان (Michael Hague Morgan)، مدیر بازرگانی شرکت آتوکرفت (Autocraft)، که به‌طور تخصصی روی پیشرانه‌ها و باتری‌ها تحقیق می‌کند، گفته است:
هرگاه باعجله و بدون برآورد صحیح به سمت استفاده از یک تکنولوژی برویم، مرتکب اشتباه خواهیم شد. نشانه‌های این موضوع را هم‌اکنون می‌توانیم در تولید بعضی از باتری‌های تولیدی و مشکلات ناشی از استفاده از آن‌ها ببینیم. بعضی از این باتری‌ها به‌صورت بسته‌بندی مهروموم (پلمپ) تولید شده و در آینده امکان تعویض یا تعمیر آن‌ها بسیار مشکل خواهد بود. تأثیر این امر بر محیط زیست بسیار زیاد است. تمرکز صرف بر توسعه‌ی خودروهای تمام الکتریکی بهترین راه برای حفاظت از محیط زیست نیست و به عقیده‌ی من تکنولوژی‌های هیبرید جدید بسیار بهتر از نمونه‌های تمام الکتریکی می‌توانند سبب رسیدن ما به اهدافمان شوند.
کریگ ویلسون (Craig Wilson)، مدیرعامل شرکت مهندسی پیشرفته ویلیامز که تمرکزش بر توسعه‌ی پیشرانه‌های الکتریکی معطوف است، اضافه می‌کند:
هیچ راه‌حل ساده‌ای برای حل مشکلات محیط زیستی وجود ندارد. به عقیده‌ی من، پیشرانه‌های احتراق داخلی همچنان با پیشرفت‌ها و استفاده از تکنولوژی‌های جدید تولید خواهند شد و جایگاهشان را حفظ میکنند.
در این رویداد، جکسون و هیگ مورگان فشارهای موجود بر سرمایه‌گذاری‌ها در رهبری نوآوری‌های نوظهور در بریتانیا را مورد توجه قرار دادند. در این راستا جکسون طی سخنانی گفته است:
ما در زمینه‌ی آکادمیک در اروپا سرآمد هستیم، اما مشکل در به‌کارگیری ایده‌ها و رهبری جریان حاضر در مقیاس بزرگ است. برای مثال مشوق‌های حاضر برای تولید باتری در بریتانیا به هیچ وجه کافی نیست. نیاز است برای کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی ابتدا دراین‌زمینه سرمایه‌گذاری کنیم.
مورگان اضافه می‌کند:
دیدگاه سنتی در بریتانیا بر فروش علم به دیگر کشورها استوار بود. در حال حاضر نیز همین اتفاق در بحث جایگزینی انرژی برق با سوخت‌های فسیلی در حال وقوع است اما آیا این رویکرد درست است؟ بهتر نیست که این فناوری را در داخل کشور توسعه و گسترش دهیم؟ یکی از مشکلات موجود در بریتانیا این است که تمام سرمایه‌گذاری‌های دولتی با شاخص میزان تولید شغل سنجیده می‌شود. حقیقت این است که ما دیگر مانند چند سال پیش با بحران بی‌کاری روبه‌رو نیستیم، اما همچنان معیار سرمایه‌گذاری‌ها میزان تولید شغل باقی مانده است. به عقیده‌ی من باید نگاه خود را از تعداد شغل‌های جدید به انواع شغل‌های جدید تغییر دهیم تا بتوانیم در بریتانیا سرمایه‌گذاری‌های مولد در راستای حرکت از سوخت‌های فسیلی به جایگزین‌های پاک‌تر انجام دهیم.
به‌علاوه مورگان با پیش‌بینی سهم فروش خودروهای مختلف در آینده معتقد است که فروش خودروهای مجهز به پیشرانه‌ی احتراق داخلی، هیبرید و الکتریکی با سهمی برابر از بازار ادامه خواهد یافت. او معتقد است که ما نباید تکنولوژی‌های جدید نظیر پیشرفت‌های چشمگیر در پیشرانه‌های دیزل را نادیده بگیریم و باید قانون‌گذاران را با این تکنولوژی‌ها به‌طور صحیح آشنا کنیم تا بهترین تصمیم اتخاذ شود.