5 توصیه ایمنی برای رانندگی در باران

باران می‌آید و شما هم مجبورید چند کیلومتر رانندگی کنید و گچ و سیمان بخرید تا بلکه بتوانید جلو چکه کردن سقف را بگیرید تا فرش‌های گران قیمت‌تان خراب نشوند. خب بهتر است عادت های قدیمی را کنار بگذاریم و درست رانندگی کردن در باران را یاد بگیریم. زیاد هم سخت نیست، هست؟ شاید تعجب کنید ولی وقتی جاده خشک است، ممکن است بعضی عادت های بد رانندگی مشکل‌ساز نباشد؛ ولی وقتی دست مهربان طبیعت، باران بذل و بخشش می‌کند، همین عادات بد می‌توانند بدنه های براق ماشینتان را مچاله کنند. خب، لازم نیست بترسید. اگر خیلی عجله دارید و باید ظرف نیم ساعت به جایی برسید، ما فهرستی از عادات بد رانندگی که زود باید از شرشان خلاص بشوید را، برایتان تهیه کرده‌ایم. پس چند تا مولتی‌ویتامین بخورید تا سلول های مغزی‌تان تقویت بشوند و بتوانید ادامه مطلب را بخوانید و خوب به خاطر بسپارید. وقتی با ماشین‌ به خانه برگردید و چهار ستون بدنتان سالم باشد، از ما تشکر خواهید کرد.

روی لبه های جاده رانندگی نکنید.

البته این کار همیشه امکان‌پذیر نیست. شاید در حال رانندگی در جاده‌ای باریک باشید و جای دیگری نداشته باشید تا روی آن رانندگی کنید. شاید هم قطار طویلی از ماشین ها در وسط جاده تشکیل شده باشد و شما را مجبور کند در سمت چپ یا راست جاده توقف کنید. ولی به نکته زیر توجه کنید: جاده ها طوری ساخته شده‌اند که در وسط بیشترین ارتفاع را دارند. البته اختلاف ارتفاع بسیار ناچیز است، ولی همین اختلاف ناچیز باعث می‌شود آب از وسط جاده که تاج نامیده می‌شود، به اطراف جاری بشود و به طرف لبه ها برود. اگر در باران رانندگی می‌کنید و می‌خواهید از چاله های آب دوری کنید، معنایش این است که باید به طرف وسط جاده بروید، به خصوص اگر هنوز باران می‌بارد. البته باید بدانید، وسط جاده هم به خشکی کف پارکینگ خانه شما نیست.

چراغ ها را خاموش نکنید (ولی نور بالا هم نروید).

بعضی وقت ها خیال می‌کنیم چراغ ها هم، مثل بعضی چیزهای دیگر، فقط مال خودمان هستند. چراغ ها به ما کمک می‌کنند جلویمان را ببینیم، درست مثل یک جفت چراغ قوه که نیازی به تعویض باتری ندارند. هنگام بارندگی، حتی در روز روشن هم، باید چراغ ها را روشن کنید تا دیگران بتوانند شما را ببینند. وقتی باران شدید می‌بارد، هوا تیره و تار می‌شود و دیدن یک جفت چراغ در میان آن تاریکی، برای رانندگان دیگر نعمت بزرگی است و می‌فهمند در آن تاریکی به جز باران و گل چیز دیگری هم وجود دارد. با این که چراغ ها به شما کمک می‌کنند دیده بشوید، ولی نباید مردم را با آن ها کور کنید. رانندگان دیگر برای پیدا کردن راه خودشان کلی دردسر دارند و نباید با روشن کردن نور بالا، آن ها را گیج و سردرگم کنید. 

اگر شیشه جلو آن قدر خیس شده که جلویتان را نمی‌بینید، رانندگی نکنید!

خب، شاید این کار دیگر کله خرابی باشد، ولی می‌دانید که خیلی ها کله خراب به دنیا آمده‌اند. اگر جاده را خیلی خوب می‌شناسید و می‌گویید چشم بسته هم می‌توانید در آن رانندگی کنید، ولی باز هم رانندگی با شیشه های خیس کار بسیار خطرناکی است. اگر نتوانید جلو را ببینید، نمی‌دانید چه چیزی آنجاست. شاید چند خودرو جلوی شما توقف کرده باشند. شاید چند عابر پیاده دارند از جاده رد می‌شوند. حتی شاید برخلاف تصورتان در مسیر مستقیم حرکت نمی‌کنید و دارید به طرف پایه یک پل می‌روید. وقتی دید کم می‌شود، در اولین فرصت ممکن باید ماشین را در کناری، متوقف کنید. به برنامه های رادیو گوش کنید تا هوا دوباره باز بشود. حتی می‌توانید سراغ تلفن همراهتان بروید و با یکی از دوستانتان صحبت کنید (البته فقط در صورتی که رانندگی نمی‌کنید، باشد؟).

میان رودخانه نروید.

خب، البته منظورمان رودخانه واقعی که نیست، ولی اگر آب از این طرف به آن طرف جاده جاری شده است و عمق آن را هم نمی‌دانید، سعی نکنید از میانش رد بشوید! بار دیگر تکرار می‌کنیم اگر باران شدیدی می‌بارد و در جاده هم آب جمع شده است، از میان آن رد نشوید! همه ساله ماشین های زیادی آسیب می‌بینند، آن هم فقط به این خاطر که راننده بینوا فکر می‌کرده عمق آب زیاد نیست. بسیاری از آن ها به میان آب رفته‌اند و خودشان را در محاصره یک جریان شدید دیده‌اند که می‌توانسته آن را صدها متر جا به جا کند. آخر سر هم مجبور شده‌اند از ماشین بیرون بیایند و شاخه درختی را بقاپند و از غرق شدن نجات پیدا کنند. بهتر است صبر کنید تا رگبار تمام بشود و آب ها فروکش کنند، تا اینکه جان خودتان و سرنشینان دیگر را به خطر بیندازید. اگر آب راکد باشد و نتوانید ته آن را ببینید، نمی‌دانید زیر آن چه چیزی وجود دارد. شاید گودالی به اندازه یک استخر آن جا باشد. شاید خورده شیشه یا پیچ و میخ ریخته باشد. اگر نمی‌توانید ته آب را ببینید، ریسک نکنید و داخل آن نروید. در فاصله امنی از آب توقف کنید و اگر امکان دارد راهی پیدا کنید که آن را دور بزنید.

تند نروید.

محدودیت های سرعت فقط به شما می‌گویند در شرایط عادی باید با چه سرعتی برانید. وقتی شرایط غیر عادی است و جاده ها خیس هستند، محدودیت های سرعت تغییر می‌کنند. در شرایط غیر عادی با سرعتی کمتر از سرعت توصیه شده برانید و هرچه وضعیت نامساعدتر می‌شود، سرعت‌تان را پایین‌تر بیاورید. یکی از خطرات تند راندن در باران این است که اصطکاک چرخ ها با سطح جاده پایین می‌آید و روی بستری از آب حرکت می‌کنید. این حالت زمانی پیش می‌آید که ماشین‌تان فکر می‌کند قایق است، ولی واقعیت این است که پاهایش هنوز روی زمین است. معمولاً تایرها می‌توانند آب را بشکافند و تماس‌شان را با سطح جاده حفظ کنند، ولی وقتی جاده خیس است و شما هم خیلی تند می‌رانید، ماشین شما روی آب شناور می‌شود و آج تایرها تماس‌شان با سطح جاده را از دست می‌دهند و این خیلی بد است. وقتی آج ها تماس‌شان با سطح جاده را از دست می‌دهند، کنترل ماشین از دست‌تان در می‌رود. ترمزها کار نمی‌کنند. شما هم از هیچ چیز با خبر نخواهید شد تا وقتی که ترمز بگیرید و ببینید ماشین‌تان سر می‌خورد و از کنترل خارج می‌شود. به همین خاطر است که می‌گوییم در جاده های خیس با سرعت بالا رانندگی نکنید. وقتی متوجه بشوید کنترل ماشین را از دست داده‌اید چکار خواهید کرد؟ اول از همه، هول نشوید. روی ترمز نکوبید، چون این کار فقط اوضاع را بدتر می‌کند. پایتان را از روی پدال گاز بردارید تا همان مقدار اصطکاک باقی مانده، باعث بشود سرعت‌تان کم بشود. مستقیم به جلو برانید. ابداً سعی نکنید بپیچید. اگر ماشین به جهتی می‌رود که شما نمی‌خواهید، با آن مخالفت نکنید. وقتی سرعت کم بشود دوباره کنترل ماشین را به دست خواهید آورد. بعد از آن هم توصیه می‌کنیم کنار بزنید و کمی استراحت بکنید تا ضربان قلب‌تان پایین بیاید. حتماً به آن احتیاج خواهید داشت.