مسابقات 24 ساعته لمان یکی از قدیمی ترین مسابقات اتومبیلرانی است که از سال 1923، هر ساله در شهر لمان فرانسه برگزار و به عنوان یکی از مسابقات اتومبیلرانی نامدار در سراسر دنیا شناخته می‌شود؛ این مسابقات معمولا با نام "گرند پری استقامت" نامیده می‌شود که در آن تیم های شرکت کننده باید سرعت را با توانایی خودروی خود برای حرکت به مدت 24 ساعت، بدون آسیب مکانیکی و آسیب به قسمت های بخش های مورد استفاده آن همانند سوخت، تایر و ترمز متعادل کنند؛ استقامت رانندگان نیز، در این مسابقات مورد آزمایش قرار می‌گیرد، به این دلیل که آنها باید بیش از دو ساعت را پشت فرمان تا رسیدن به تعمیرگاه و تعویض شدن با راننده دیگر سپری کنند؛ سپس رانندگان بعد از صرف غذا و کمی استراحت به مسابقه بازمی‌گردند؛ طبق قوانین حاکم بر این مسابقات، سه راننده می‌توانند در هر رقابت در یک خودرو با یکدیگر شریک شوند.
این مسابقات توسط Automobile Club de l’Ouest و در Circuit de la Sarthe سازماندهی شده است، یک دور مسابقه متشکل از جاده های عمومی محدود شده است و کارشناسان این مسابقات هم خودرو و هم راننده را مورد آزمایش قرار می‌دهند: توانایی آنها در سرعت و دوام رانندگان در یک دور مسابقات به مدت 24 ساعت. تیم های شرکت کننده در دسته هایی از یک کلاس خودرویی با یکدیگر رقابت میکنند و به دنبال کسب بهترین نتیجه در آن کلاس هستند؛ خودروهایی که در گذشته در مسابقات Grand Prix استفاده می‌شد، اکنون به عموم با نام خودروهای اسپرت فروخته میشوند؛ در طول زمان، این خودروها تکامل یافتند و اکنون در دو کلاس ساخته میشوند: نمونه اولیه بدنه خودروهای اسپرت دو سرنشین و دو کلاس خودروی Grand Touring که شباهت زیادی به عملکرد بالای خودروهای اسپرت فروخته شده به عموم دارند.
تیم های رقابت کننده دارای سیستم های سازمانی متعدد و گسترده ای هستند که از بخش رقابت تولید کنندگان (برای اثبات برتری محصول خود)، تا تیم های حرفه ای مسابقات (نشان دادن حامیان تجاری) و تیم های آماتور (تلاش برای برنده شدن در این رقابت برای ادعای پیروزی در مقابل دوستان تجاری اشان) متفاوت هستند. این مسابقات در ماه ژوئن در ارتفاعات اروپا و در هوای بسیار داغ تابستان به ویژه در خودروهایی که سیستم تهویه ضعیفی دارند، برگزار می‌شود؛ مسابقه در اواسط عصر آغاز، تا شب ادامه می‌یابد و صبح روز بعد قبل از تمام شدن روز، درست در زمان مشابهی که مسابقه آغاز شده است، پایان می‌یابد. در طول دوره 24 ساعته رقابت، خودروها مسافت 5,000 کیلومتری را کامل خواهند کرد؛ آخرین رکورد ثبت شده در مسابقات سال 2010، مسافت 5,410 کیلومتری است؛ این میزان مسافت 6 بار نسبت به مسابقات Indianapolis 500 یا تقریبا 18 بار طولانی تر از مسابقات Grand Prix فرمول یک است.
این مسابقات سالیان متمادی از تمامی مسابقات جهانی متداول 24 ساعته در اماکنی همانند Daytona، Nurburgring، Spa-Francorchamps، و Bathurst الهام گرفته می‌شد؛ مسابقات سری لمان امریکایی و سری لمان از قوانین حاکم بر مسابقات لمان 24 ساعته گرفته شده است؛ لمان کلاسیک که در سالیان گذشته در Circuit de la Sarthe برگزار می‌شد، ورژن مسابقات موتورسیکلت سواری در همین مسیر بود، از سایر مسابقات محسوب میشوند. علی رغم شهرت فراوان مسابقات لمان نسبت به رقابت های جهانی، شرکت کنندگان مسابقات لمان نسبت به مسابقات جهانی و استقامت FIA مسافت طولانی تری را طی میکنند؛ این مسابقه به عنوان مرحله ای از مسابقات غیررسمی Triple Crown of Motorsport که مسابقات فرمول یک، indycar و Sports car racing را برای نشان دادن موفقیت کاری رانندگان به هم متصل می‌کند، شهرت دارد؛ علاوه بر این، این مسابقات به عنوان مرحله ای از مسابقات استقامت Triple Crown دیده می‌شود که سه مسابقه بزرگ اتومبیلرانی را با مسابقات 12 ساعته Sebring و 24 ساعته Daytona به یکدیگر متصل می‌کند؛ از سال 1998، مسابقات لمان امریکا، با یک مسابقه استقامت ثانویه به همراه مسابقات هر ساله 12 ساعته Sebring با نام Petit Le Mans برگزار شد؛ در سال 2014، مسابقات جهانی Tudor Sports Car، هر سه مسابقه آمریکایی و چندین مسابقه دیگر را برای آمادگی تیم ها جهت شرکت در مسابقات لمان برگزار خواهد کرد.
زمانی که مسابقات Grand Prix به عنوان شکلی از مسابقات موتوری در سراسر اروپا بود، مسابقات لمان برای نشان دادن شکلی متفاوت از مسابقات اتومبیلرانی طراحی شد؛ دیدگاه این مسابقات به جای تمرکز روی توانایی خودروسازان برای ساخت خودروهایی پرسرعت، روی توانایی تولید کنندگان برای ساخت خودروهای اسپرت و مورد اعتماد تغییر یافت؛ این موضوع موجب افزایش خلاقیت در تولید خودروهایی قابل اعتماد و با مصرف سوخت مناسب شد، زیرا مسابقات استقامت به خودروهایی مقاوم برای طی مسافت طولانی و گذراندن کمترین زمان در تعمیرگاه نیاز دارد. به دلیل نوع مسیر لمان، نیاز به تولید خودروهایی با داشتن بهترین خصوصیات آیرودینامیک و با دوام احساس شد؛ جالب است بدانید که به دلیل وجود اشتراک این مسابقات با مسابقات Grand Prix، مسیرهای این مسابقه به دلیل عمومیت و وجود پیچ و خم های موجود در آنها، موضوع قابلیت اعتماد خودروها را بیش از پیش مهم جلوه می‌دهد. به دلیل بروز بحران سوخت در اوایل دهه 1970، برگزار کنندگان این مسابقات به منظور محدود کردن سوخت مصرفی، گروهی به نام Group C را تشکیل دادند؛ در اوایل قرن 21 زمانی که محدودیت مصرف سوخت به خودی خود به موضوعی حل شده تبدیل شده بود، همچنان برای برخی از تیم های شرکت کننده به دلیل داشتن منابع سوختی متغیر از اهمیت خاصی برخوردار بود. لازم به ذکر است که این ابداعات خودروسازان را به تولید سوپرخودروهایی با سرعت بیشتر و حتی بیشتر از خودروهای GT ترغیب کرد. در قسمت بعد با ما همراه باشید تا به جزییات این مسابقه زیبا و مهیج بپردازیم.