در قسمت اول این مقاله به بررسی تاریخچه و زمان برگزاری مسابقات لمان پرداختیم و در قسمت دوم قصد داریم به شرایط شرکت در این مسابقات بپردازیم.
این مسابقات معمولا با حدود 50 شرکت کننده آغاز می‌شود. هر خودرو باید حداقل دارای دو صندلی بوده و بیش از دو درب نداشته باشد؛ البته در سال های اخیر، گذاشتن دومین صندلی در کابین، الزامی شده است؛ لازم است بدانید که خودروهای روباز نیازی به درب ندارند. از سال 2014 و در راستای حفظ اصول ایمنی، تمامی خودروهای شرکت کننده در گروه LMP1 باید دارای سقف باشند و خودروهای روباز نیز، تنها در دسته بندی LMP2 می‌توانند شرکت کنند. با وجود اینکه تمامی خودروها به صورت همزمان با یکدیگر رقابت میکنند، اما دارای کلاس های خودرویی متفاوتی هستند؛ به همین دلیل، در انتهای مسابقه نه تنها به برنده هر کلاس، بلکه به برنده اصلی نیز، جایزه ای تعلق می‌گیرد. در طول سال ها، شاهد وجود کلاس های متعددی در این رقابت بوده‌ایم، اما در حال حاضر تنها چهار کلاس وجود دارد. مسابقات Le Mans Prototype یا همان LMP در دو کلاس اصلی LMP1 و LMP2 برگزار می‌شود؛ تفاوت این دو کلاس به سرعت، وزن و قدرت خودروها بازمی‌گردد. از سال 2011، دو کلاس GT Endurance Pro و GT Endurance AM نیز، که در گروه Grand Tourer یا GT قرار می‌گیرند، از قوانین مسابقات لمان Grand Touring Endurance تبعیت میکنند. اگرچه، احتمال اینکه پیروز میدان از کلاس های LMP باشد، بیشتر است اما گاهی اوقات، برنده از دو کلاس GT انتخاب می‌شود.
اگرچه در چند دهه اخیر بیشتر تیم ها از دو راننده در حین مسابقه استفاده میکنند، اما جالب است بدانید که از ابتدا، قانون مشخصی مبنی بر تعداد رانندگان یا میزان مسافت رانندگی مجاز برای هر راننده وجود نداشته است؛ اما برخی افراد همانند پیر لوگ (Pierre Levegh) و ادی هال (Eddie Hall) به منظور صرفه جویی در زمان، خود به تنهایی مسیر مسابقه را طی می‌کردند؛ پس از مدتی، این کار در مسابقات لمان ممنوع شد. تا دهه 1980، تیم ها فقط با دو راننده به رقابت می‌پرداختند، اما در پایان همین دهه، داشتن حداقل سه راننده برای هر خودرو تصویب شد. در دهه 1990، قوانین دیگری در راستای افزایش ایمنی رانندگان تصویب شد که از جمله آنها می‌توان به عدم امکان رانندگی متوالی بیش از چهار ساعت و در مجموع بیش از 14 ساعت برای یک راننده اشاره کرد؛ این قانون موجب کاهش خستگی رانندگان می‌شود.
اگر چه مسابقات 24 ساعته لمان بخشی از مسابقات جهانی اتومبیلرانی محسوب می‌شود، اما قوانین آن به دلیل داشتن مسافت طولانی تر، با بسیاری از دیگر مسابقات اتومبیلرانی متفاوت می‌باشد. برخی از قوانین آن به دلایل ایمنی، و برخی دیگر با هدف رقابت صحیح در نظر گرفته شده‌اند. طی چندین دهه، شرکت کنندگان می‌بایست پیش از مراجعه به تعمیرگاه جهت تعویض روغن یا مواد خنک کننده، حداقل یک ساعت مسابقه می‌دادند؛ گفتنی است، این مورد در خصوص سوخت صادق نبود. این قانون از جانب ACO و به منظور کمک به افزایش کارایی و قابلیت اعتماد گذارده شده بود؛ به همین دلیل، خودروهایی که نمی‌توانستند یک ساعت اول را بدون مراجعه به تعمیرگاه طی کنند، به عنوان خودروهایی بی کیفیت تلقی می‌شدند. قانون دیگر این مسابقات، خاموش کردن خودرو به هنگام قرار گرفتن در تعمیرگاه به منظور سوخت گیری مجدد است. این موضوع نه تنها موجب ایمنی بیشتر و کاهش خطر آتش سوزی، بلکه یک تست اطمینان نیز، محسوب می‌شود؛ زیرا خودروها باید توانایی خود را در استارت مجدد نشان بدهند. همچنین، مکانیک ها نمی‌توانند هنگام سوخت گیری مجدد، تایرها یا موتور خودرو را بررسی کنند. این موضوع تیم های شرکت کننده را به ابداع روش های خلاقانه برای کاهش زمان توقف ترغیب می‌کند. تنها استثنا در این قانون، اجازه تعویض راننده است. اهتزاز پرچم سه رنگ فرانسه هنگام شروع مسابقه، یکی دیگر از مراسم سنتی این رقابت ها محسوب می‌شود. این کار معمولا با مانور جت ها در بالای مسیر و خارج شدن سه دود آبی، سفید و قرمز از آنها همراه می‌شود. از دیگر مراسم سنتی این مسابقات می‌توان به اهتزاز پرچم ایمنی در دور پایانی توسط داوران اشاره کرد؛ آنها با این کار به برنده و سایر افرادی است که به خط پایان می‌رسند، تبریک می‌گویند.
اولین سری از مسابقات لمان در 26 و 27 می 1923 برگزار شد و پس از آن، به استثنای سال های 1956 و 1968 که به دلیل مسایل سیاسی این مسابقات به ترتیب در جولای و سپتامبر برگزار شد، هر ساله در ماه ژوئن شاهد این مسابقات هستیم. گفتنی است که این مسابقات یکبار در سال 1936 به دلیل اعتصاب کارگران در دوره افسردگی بزرگ و نه بار طی سال های 1940 تا 1948 به دلیل جنگ جهانی دوم و عواقب آن، برگزار نشد. مسابقات آخر هفته نیز، در دومین آخر هفته ماه ژوئن با تعیین وضعیت و تمرین در روزهای چهارشنبه و پنج شنبه قبل از مسابقه به همراه تست اجرایی و بررسی کامل خودرو در روزهای دوشنبه و سه شنبه صورت می‌پذیرد. در حال حاضر، این بخش هر شب در دو قسمت جداگانه دو ساعته برگزار می‌گردد. روز جمعه نیز که به منزله روز استراحت تلقی می‌شود، تمامی رانندگان در مرکز شهر لمان گرد هم می‌آیند. روز تست که به عنوان یک پیش شرط لازم قبل از مسابقه اصلی در نظر گرفته می‌شود، معمولا قبل از مسابقه و طبق روال گذشته در پایان آوریل یا آغاز ماه می برگزار شده و طی آن، خودروهای ضعیف امکان حضور در مسابقه اصلی را نخواهند داشت. اما به دلیل هزینه بالای انتقال این خودروها به شهر لمان و سپس بازگرداندن آنها به محل اصلی خود در این فاصله، از سال 2005 روز تست به اولین هفته ماه ژوئن منتقل شد. اما از سال 2000 و در پی ارائه مجوز حضور در مسابقه اصلی به تمام شرکت کنندگان، انجام تست منتفی شد.
رقابت های Le Mans Legend که با اجرای حرکات نمایشی چند ساعت قبل از مسابقه اصلی همراه است، از سال 2001 در برنامه مسابقات لمان گنجانده شده است. تا سال 2008 این مسابقات در ساعت 16 روز شنبه آغاز می‌شد ولی در سال 1968 به دلیل تاخیر در ثبت تقویمی، در ساعت 14 بعدازظهر برگزار شد. در سال های 1984 و 2007، زمان مسابقات به دلیل رقابت های انتخاباتی در فرانسه، به یک ساعت جلوتر یعنی ساعت 15 بعدازظهر انتقال یافت. در سال 2006، ACO به منظور افزایش پوشش تلویزیونی در بحبوحه جام جهانی فوتبال در آن سال، شروع مسابقات را به ساعت 17 روز شنبه 17 ژوئن موکول کرد. از سال 2009، مسابقات در در ساعت 15 روزهای 13 و 14 ماه ژوئن به وقت محلی (ساعت 13 به وقت گرینویچ) برگزار می‌شود. در قسمت بعدی به رده بندی و ویژگی های دیگر این مسابقات خواهیم پرداخت.