بررسی رنو مگان سدان 2007

رنو یکی از خودروسازان موفق فرانسوی است که محصولاتش در کشور ما نیز طرفداران زیادی دارد. گرچه رنو در ایران نتوانست به موفقیت پژو دست پیدا کند، ولی با این حال رنو 5 دوست داشتنی را هیچ گاه نمی توانیم فراموش کنیم و اغلب با آن خاطرات شیرینی داریم. بعد از حضور موفق رنو 5 و حضور نا موفق رنو 21 که ورودش با خدمت در ناوگان تاکسیرانی اعلام شد، نوبت به رنو لوگان (تندر 90) و رنو مگان و دیگر محصولات این فرانسوی کهنه کار از قبیل لتیتیود و کولیوس رسید که لوگان و مگان با استقبال مردم مواجه گردیدند و توسط ایران خودرو و پارس خودرو مونتاژ شدند.

در این مطلب قصد داریم تا با خودروی مگان بیش تر آشنا شویم. مدل های وارداتی به کشور در سال 2006 و بعد از آن که مونتاژ داخل بودند، با دو حجم موتور 1.6 و 2.0 لیتری عرضه شدند . این خودرو، تلاش فرانسوی ها برای رقابت با آلمانی ها در کلاس خودروهای سدان جمع و جور بود. 

طراحی

مگان اولین محصول تولیدی رنو بود که فلسفه جدید این خودروساز فرانسوی را در طراحی به معرض نمایش گذاشت. زوایای تند و خطوط شکسته باعث شده که وقتی این خودرو در کنار رقبای آلمانی قرار می گیرد، کمی عجیب و نامعقول به نظر برسد. اما در هر حال این سیاست جدید طراحی رنو است. البته در نمای عقبی مدل های هاچ بک، این حس دوچندان می شود. در مدل های پایه، خبری از رینگ های آلومینیومی نیست و حس ارزان سازی شدن خودرو به بیننده القا می شود.

استفاده از رنگ روشن در داخل کابین که به زیبایی ترکیب شده اند، آرامش خاصی به سرنشینان می دهد ولی نگهداری از آن کمی مشکل است. طراحی داخل و به خصوص داشبورد، محافظه کارانه تر از طراحی خارجی است. در مدل های فول، تهویه مطبوع اتوماتیک بوده و نمایشگر بالای داشبورد نیز اطلاعات مورد نیاز را در اختیار راننده قرار می دهد. کیلومتر شمار و سایر نشان دهده ها ساده ولی کاربردی و در دید کامل راننده هستند. کامپیوتر سفری نیز بین صفحه کیلومتر شمار و دور موتور قرارگرفته و اطلاعاتی از قبیل میزان مصرف سوخت در لحظه و غیره را نمایش می دهد.

در مدل های پایه اروپایی، تهویه مطبوع اتوماتیک، چراغ های جلوی اتوماتیک و کروز کنترل به صورت استاندارد در دسترس هستند. خودروهای فرانسوی اغلب بین مردم به خودروهای ارزان و کم کیفیت شناخته می شوند که مگان می تواند خط بطلانی بر تمام این نظریه ها بکشد.

جنس مواد به کار رفته در داخل کابین مرغوب بوده و لمس کردن آن ها حس خوبی دارد. البته باز هم مواردی وجود دارند که به شما یاد آوری کنند که سوار بر یک خودروی آلمانی نیستید! چراکه برخی از قطعات پلاستیکی در کنسول مرکزی به قدری بی کیفیت هستند که حتی هندی ها و چینی ها هم از استفاده آن در خودروهایشان امتناع خواهند کرد.

در کل کیفیت کابین با این که بالاست، بازهم باخودروهایی همچون فورد فوکوس و فولکس واگن گلف بسیار فاصله دارد. فضای داخل برای 5 سرنشین با قد متوسط کافی است و فضای صندوق نیز برای 5 چمدان کوچک جای کافی دارد. واگر شما علاقه به ورزش اسکی دارید، می توانید با خواباندن صندلی های عقب که نسبت 60 به 40 دارند، به حجم صندوق بار افزوده و چوب های اسکی خود را در آن قرار دهید.

سواری و هندلینگ

در داخل شهر مگان خودرویی بسیار نرم و راحت است. فرمان سبک آن به خوبی از خود عکس العمل نشان داده و شما را در ترافیک های شهری خسته نمی کند. شعاع گردشی کم و زاویه گردش بالای چرخ ها، پارک کردن در فضاهای کم را بسیار آسان ساخته است. سیستم تعلیق نرم مگان، از پس جاده های ناهموار و بی کیفیت به خوبی بر آمده و کمترین ضربه و لرزش را به اتاق وارد می کند.

موتور چهار سیلندر 2 لیتری توانایی تولید 134 اسب بخار نیرو را دارد که برای استفاده روزمره کافی به نظر می رسند. مگان 1295 کیلوگرمی با این موتور قادر است تا با بهره گیری از گیربکس اتوماتیک چهار سرعته، در عرض 9.8 ثانیه به سرعت یکصد کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند. در این قسمت می توان به فرمان که کمی عملکرد کند دارد و پدال های کلاچ و ترمز که بیش از حد نرم هستند، کمی ایراد گرفت. در کل کیفیت سواری و هندلینگ بسیار خوب و خودرو کاملاً در کنترل راننده است ولی در مانور با سرعت بالا باید کمی احتیاط کنید چون نرمی زیاد خودرو ممکن است شما را از کرده خود پشیمان کند!

هزینه نگهداری

بازار فروش دست دوم مگان خوب بوده و در موقع فروش، شما را دچار مشکل نخواهد کرد. قیمت قطعات آن کمی بالا است و پیدا کردن قطعات اصلی آن در حال حاضر کمی دشوار است که البته این دو مشکل، گریبان گیر اغلب خودروهای داخل کشور، اعم از تولید داخل و وارداتی می باشد. نمونه های دست دوم کم کارکرد مگان 2008 در خارج از کشور، قیمتی کم تر از 12,000 دلار دارند. میانگین مصرف این خودرو با بنزین استاندارد، حدود 9 لیتر در یکصد کیلومتر است که کمی بیش تر از رقم اعلام شده توسط سازنده است. مصرف سوخت مگان به اندازه مصرف پاسات با موتور شش سیلندر 3.6 لیتری است و باید این را در نظر گرفت که پاسات قدرت موتوری دو برابر بیش تر از رنو مگان دارد. پس باید بگوییم که این فرانسوی خوش خوراک خودرویی اقتصادی نیست و هزینه نگهداری آن بالا است ولی در عین حال خوشدست، راحت و جادار می باشد. 

با کلیک بر روی تصویر زیر و عضویت در صفحه فیس بوک 1Car، مطالب متنوع سایت را دنبال کنید.