دو خودرو دوست داشتنی بازار قرار است از سال 98 تولید نشوند. حال در این مطلب می‌خواهیم به سابقه حضور آنها در ایران اشاره کنیم. خودروهایی که در کشورهای مختلف قدیمی شدند اما در ایران هنوز جایگاه ویژه‌ای دارند و کسی دوست ندارد با این خودروها خداحافظی کند.
ال90 یا همان داچیا لوگان در واقع محصول مشترک رنوی فرانسه و شرکت داچیای رومانی است که نسل اول آن از سال 2004 آغاز شد و تا ۲۰۱۲ ادامه داشت و نسل دوم آن نیز از سال ۲۰۱۳ تولید شد. این خودرو در ایران به دلیل سهولت در نامگذاری به ال 90 معروف شد و خیلی سریعتر از آنچه پیش بینی میشد در کشورمان جاافتاد و مشتریان خود را جذب کرد. در واقع ال 90 یا همان داچیا لوگان توسط شرکت‌های ایران خودرو، سایپا و پارس خودرو در قالب کنسرسیومی در ایران تولید و عرضه شد. مهمترین ویژگی ال 90 که در نهایت توانست جایگاه خوبی در بازار اروپا به ویژه اروپای شرقی باز کند،
قیمت پایین آن نسبت به دیگر خودروهای مشابه بود. بطوریکه قیمت این خودرو از 6 هزار یورو آغاز و با توجه به آپشن‌های مورد نظر مشتری تا 10 هزار یورو افزایش می‌یافت. یکی دیگر از نکات مهم در موفقیت این خودرو، هزینه‌های پایین تعمیر و نگهداری آن در اروپای شرقی بود که همین ویژگی مهم اقتصادی توانست تا حد زیادی به عمر تولید آن کمک کند. علاوه بر موفقیت این خودرو در اروپای شرقی باید به این واقعیت نیز اشاره کرد که کشورهای خاورمیانه و بخشی از آسیا نیز به خوبی پذیرای آن بودند. هر چند برخی به طراحی ضعیف و ظاهر ساده این خودرو ایراد گرفته و آنرا فاقد هرگونه جذابیتی می‌دانند، اما اتاق جادار و بزرگ آن و همچنین عدم هرگونه پیچیدگی در سیستم فنی و در نهایت سهولت تعمیر و خدمات پس از فروش، توانست به نقطه اتکای ال 90 تبدیل شود. ال 90 در مقایسه با خودروهای هم قیمت خود دارای چندین مزیت است.
مثلا دارای شاسی و ساختار بدنه بسیارمحکمتر نسبت به خودروهای هم قیمت خود است و سطح ایمنی آن در برابر ضربات وارده و تصادفات به مراتب بسیار بیشتر است. از نظر جادار بودن هم در مقایسه با خودرویی نظیر پژو 206 بسیار بهتر و راحت بوده، چراکه سه نفر با قد 180 سانتی متر می توانند به راحتی در صندلی عقب ال 90 بنشینند. یا مثلا صندوق عقب این خودرو با ظرفیت 510 لیتر بسیار جادار و بزرگ است و خانواده‌های ایرانی با توجه به عادات به همراه داشتن وسایل زیاد در سفرهای طولانی به این نوع امکانات اهمیت فراوانی می‌دهند.
ساندرو برای نخستین بار در سال 2008 به عنوان محصولی از کارخانه پتستی رومانی، رونمایی شد. خودرویی هاچ‌بک و نسبتا زیبا که در واقع در ادامه همکاری‌های مشترک شرکت رنو و داچیا متولد شد. این دو شرکت پس از تجربیات موفق همکاری در تولید لوگان یا همان ال 90 خودمان، همچنان بدنبال طراحی و تولید خودرویی ارزان و کاربردی برای مشتریان خود بودند تا اینکه یک هاچ‌بک اقتصادی و عامه‌پسند با همین مشخصات به کمک پلت‌فرم ال 90 تولید و با نام ساندرو پای به بازار برخی کشورها گذاشت.
جالب اینکه ساندرو علاوه بر اقبال عمومی در ایران در کشورهای دیگری همچون برزیل، آرژانتین، رومانی، کلمبیا، آفریقای جنوبی، روسیه و مراکش هم با فروش خوبی روبرو شد. یکی از مهمترین شاخصه‌های ساندرو نسبت به ال 90، فرم و شکل طراحی خودروهای مشابه هاچ‌بک آلمانی است و در حقیقت می‌توان ساندرو را ال 90 هاچ‌بک نامید. ساندرو علاوه بر ایران در اروپا نیز مشتریان پر و پاقرصی دارد، چراکه به عنوان یکی از ارزان‌ترین خودروهای قاره سبز توانسته جای خود را به خوبی در این بازار باز کند. مشتریان اروپایی با پرداخت چیزی حدود 29 میلیون تومان می‌توانند این خودروی هاچ‌بک را خریداری و با توجه به بودجه‌ای که در نظر گرفته اند، آپشن‌های مختلفی را به این مبلغ اضافه کنند.
همانطور که گفتیم رنو ساندرو توسط داچیا در دو نسل تولید شد که در ایران فعلا شاهد تولید نسل اول این خودرو هستیم. نسلی که از بهمن سال ۱۳۹۴ در شرکت پارس خودرو تولید و در دو تیپ متفاوت عرضه شد. یکی از دلایلی که ساندرو توانست با استقبال مشتریان رنو و به ویژه ال 90 مواجه شود، طراحی خارجی آن و تفاوتهای محسوس نسبت به طراحی نه چندان همه پسند ال 90 بود. طراحی خارجی ساندرو به عنوان یک هاچ‌بک 5 درب شهری بصورت خطوط منحنی دار و قوسی شکل طراحی شده تا کمی جوان پسند و دلنشین‌تر از ال 90 شود.