اگر همه‌چیز را مساوی در نظر بگیریم، خرید یک خودروی الکتریکی نسبت به نمونه درون‌سوز گزینه بهتری خواهد بود چرا که پیشرانه‌های الکتریکی گازهای گلخانه‌ای آزاد نمی‌کنند. اما همیشه اوضاع مساوی نیست. خودروها و کامیون‌های الکتریکی در کل سنگین‌تر از نمونه‌های درون‌سوز هستند. این وزن بیشتر با مزایا و معایبی به ویژه در بحث ایمنی همراه است. سرنشینان خودروهای سنگین‌تر در تصادفات ایمن‌تر خواهند بود. این را مایکل اندرسون، پروفسور دانشگاه کالیفرنیا می‌گوید. او یکی از همکارانی است که روی مقاله هزینه‌های وزن خودرو کار کرده است. اندرسون می گوید:
آنچه که وزن به‌صورت واقعی انجام می‌دهد پرت کردن خودروی دیگر به بیرون از جاده و کاهش نیروهای وارده به بدن است.
اندرسون در زمان انتشار این مقاله که تاریخش به چند سال پیش بازمی‌گردد نگرانی‌های خود درباره شاسی بلندها و وانت‌های بزرگ را ابراز کرده بود. او از آن زمان تاکنون روی حرف خود پافشاری کرده است و آمارها نشان می‌دهد میزان مرگ‌ومیر تصادفات جاده‌ای آمریکا با افزایش وزن خودروها افزایش یافته است. اندرسون نگرانی کمتری درباره خودروهای الکتریکی دارد زیرا این قوای محرکه ابتدا در هاچبک ها و سدان هایی همچون نیسان لیف و تسلا مدل S به کار رفته‌اند. البته طی چند ماه آینده چشم‌انداز ایمنی چنین خودروهایی کاملاً تغییر خواهد یافت زیرا چندین خودروی الکتریکی بزرگ و سنگین تولید خواهند شد. تا پایان سال جاری میلادی حدود ۱۸ شاسی‌بلند و وانت الکتریکی جدید در دسترس خریداران آمریکایی خواهد بود. اندرسون اظهار می‌دارد:
آنچه اهمیت دارد وزن متوسط کمتر نسبت به ناهمگونی است. این ناهمگونی میتواند پنجره‌ای باشد که در تصادفات باعث ایجاد نگرانی زیادی می‌شود.
برای مثال جی ام سی هامر الکتریکی را در نظر بگیرید که حدود ۴ تن وزن دارد و معادل دو وانت شورولت سیلورادو است. هرگونه تصادف با هامر شاید عواقب شدیدی در بر داشته باشد. از طرفی به همان اندازه که رانندگان بیشتری وانت‌های بزرگ را به خودروهای خانوادگی ترجیح بدهند، برخی مشتریان نیز وانت‌های بزرگ را به خودروهای کوچک‌تر ترجیح خواهند داد تا به نوعی از خود دفاع کرده باشند. البته اکثر خودروهای الکتریکی کنونی علیرغم وزن بالا قدرت ترمز خوبی دارند و در برخی موارد بهتر از خودروهای بنزینی با ابعاد مشابه هستند. چند دلیل برای این کار وجود دارد. خودروسازان در اکثر این خودروها از ترمزهای بزرگ‌تر استفاده کرده‌اند. دوم اینکه خودروهای الکتریکی از سیستم‌های ترمز احیا شونده سود می‌برند. برمبو که تأمین‌کننده سیستم‌های ترمز بسیاری از خودروسازان است اظهار می‌دارد سیستم‌های احیا شونده معمولاً وزن اضافی خودرو را جبران می‌کنند.
نهایتاً باید گفت خودروهای الکتریکی توزیع وزن بهتر و مرکز ثقل پایین‌تری نسبت به خودروهای بنزینی دارند که دلیل آن نصب باتری‌های بزرگ زیر کف خودروهاست بنابراین قدرت توقف خودرو به‌صورت مناسب‌تری بین چرخ ها توزیع می‌شود. اما فاصله توقف تنها زمانی به درد می‌خورد که ترمز درگیر شود. اگر راننده یک خودروی الکتریکی بزرگ به‌صورت تصادفی پدال گاز را فشار دهد و به خودروهای دیگر توجه نکند وضعیت خوبی پیش نخواهد آمد. با شتاب گیری قابل‌توجه خودروهای الکتریکی، ریسک تصادف و جراحت و تلفات بیشتر هم خواهد شد. وضعیت درباره تصادفات خودروهای الکتریکی بزرگ با عابران پیاده وخیم‌تر هم خواهد بود. این مشکل باعث جلب‌توجه رگلاتورهای فدرال آمریکا شده است. NHTSA در ماه مارس پیشنهاد به‌روزرسانی رتبه‌بندی ۵ ستاره‌ای خود برای خودروهای جدید را اعلام کرد. اگر این پیشنهاد تصویب شود خودروسازان برای اولین بار مجبور به تولید محصولاتی با در نظر گرفتن ایمنی عابران پیاده خواهند شد.
محققان همچنین رابطه مستقیمی بین تلفات عابران پیاده و وزن خودروها را پیدا کرده‌اند. البته کمپانی‌های بیمه نظر متفاوت‌تری دارند. یکی از مدیران موسسه اطلاعات بیمه آمریکا می گوید رانندگان خودروهای الکتریکی معمولاً سابقه رانندگی بهتری نسبت به رانندگان خودروهای بنزینی دارند. مطالعه سال ۲۰۲۰ نیز نشان داده است خودروهای الکتریکی حدود ۲۰ درصد تصادف و خسارت کمتری داشته‌اند هرچند شدت برخورد این خودروها اندکی بالاتر بوده است. البته هامر به همان اندازه که شتاب خوبی دارد سخت‌افزار توقف خوبی نیز دارد. سخنگوی جنرال موتورز گفته است این وانت از سیستم ترمز بزرگ و تقویتی سود می‌برد که با بسته ایمنی کامل همچون ترمز اضطراری خودکار و هدایت گشتاوری همراه شده است.