در مصاحبه مجله Wall Street با منابع آگاه این طور بیان شد که پرواز 370 خطوط هوایی مالزی چندین ساعت پس از محو شدن از صفحه رادار با ماهواره ها در ارتباط بوده که این موضوع، سوالاتی در خصوص محل گم شدن هواپیمای غول‌آسا به وجود آورده است. جمعه گذشته این هواپیما که از کوالالامپور به مقصد پکن در پرواز بود، درست 40 دقیقه پس از بلند شدن از فرودگاه مبدا، از صفحه رادار مرکز کنترل هوایی محو شد. اکتشافات جدید به پیچیدگی معمایی که به مدت یک هفته کامل بازرسان و کارشناسان را مبهوت ساخته می‌افزاید. چنین به نظر می‌رسد که گیرنده خودکار پرواز 370 نیز، که اطلاعات پرواز و ارتفاع هواپیما را به مرکز کنترل ارسال میکند، احتمالا هنگام سقوط در خلیج تایلند، از کار افتاده است. اکنون با توجه به شواهد موجود در مورد روشن بودن سیستم ارتباطی ماهواره ای هواپیما (SATCOM) تا چهار ساعت پس از قطع ارتباط راداری، محل جستجو بسیار وسیع تر شده است. همچنین با توجه به سرعت این هواپیما می‌توان گفت پرواز 370 تا مسافت 3500 کیلومتر هم در هوا باقی مانده و تا مرز پاکستان نیز رفته است. همچنین سیستم SATCOM می‌تواند مشخصه هایی را به صورت دوره ای به کارکنان در زمین ارسال کند، اما بازرسان می‌گویند که در امواج دوره ای ارسالی هیچ اطلاعاتی موجود نیست. به همان اندازه که هواپیمایی به بزرگی 777 نمی‌تواند بدون شناسایی شدن (با عبور از مرزهای بین المللی در مسیر) و بدون روشن کردی هیچ زنگ خطری به پرواز خود ادامه دهد، این امکان باقی می‌ماند که هواپیما با و یا بدون کمک خلبانان در مکانی ناشناخته سقوط کرده است. بازرسان اکنون با احتمال ربوده شدن هواپیما و استفاده از آن برای هدفی خاص در آینده، دست و پنجه نرم می‌کنند که در این صورت باعث بوجود آمدن یکی از بی پرواترین سرقت ها در تاریخ شده است. اما سناریوی محتمل تر همان سناریوی سقوط پرواز 370 در آب های اطراف خلیج تایلند است، اگرچه لاشه های پرواز 447 فرانسه، ایرباس A330 که در سال 2009 در اقاینوس اطلس سقوط کرده بودند، پس از یک روز و نیم کشف شدند. اکنون بازرسان در تلاش هستند تا با به هم متصل کردن داده های سیستم SATCOM درک بهتری از محل این هواپیمای بوئینگ پیدا کنند، اگرچه با گذشت روزها، معما پیچیده تر می‌شود.