بر اساس قوانین سازمان ملی ایمنی ترافیک بزرگراه ها (NHTSA) از تاریخ 1 ماه می سال 2018، تمامی خودروها با وزنی کمتر از 4.5 تن باید مجهز به دوربین دید عقب باشند. این قوانین مشخصا به نیاز خودروها به دوربین دید عقب اشاره ندارد بلکه نیازهای آشکاری مانند گسترش دید راننده به ابعاد 3 در 6 متر در پشت خودرو را هدف قرار داده است، اگرچه تنها راه مطمئن برای رسیدن به استانداردهای جدید استفاده از این دوربین ها می‌باشد. سازمان NHTSA که قوانین ایمنی ترافیکی را وضع می‌کند، به مدت یک سال تحت فشار مصرف کنندگان قرار گرفت تا نهایتا وجود دوربین دید عقب در خودرو را الزامی اعلام کرد. در هنگام رانندگی با دنده عقب، دوربین دید عقب به کمبود میدان دید راننده کمک شایانی می‌کند. دبیر سازمان حمل و نقل آقای آنتونی فاکس (Anthony Foxx) اذعان دارد "ما متعهد به حفظ جان آسیب پذیرترین قربانیان سوانح در هنگام رانندگی با دنده عقب -کودکان و سالخوردگان- هستیم و امیدواریم که قانون جدید در کاهش این نوع سوانح رانندگی کمک شایانی کند". بر اساس گزارش NHTSA شهروندان سالخورده با سنی بیش از 70 سال و کودکان زیر 5 سال بیش از نیمی از قربانیانی که در سوانح رانندگی در هنگام دنده عقب در کشور آمریکا رخ داده را شامل می‌شوند. در سوانح رانندگی با دنده عقب سالانه حدود 15.000 نفر مجروح و بیش از 210 نفر کشته می‌شوند. مدیر سازمان عملیات دیوید فریدمن (David Freidman) می‌گوید تجهیزات دوربین دید عقب زندگی های بسیاری از مردم و همچنین بسیاری از خانواده ها که غم از دست دادن افراد خانواده خود را تحمل می‌کنند نجات خواهد داد. سال ها است که بسیاری از خودروسازها چه به صورت استاندارد و چه به صورت آپشن دوربین دید عقب را بر روی خودروهای خود نصب می‌کنند.