مقالات خودرو : بررسی و مقایسه : بررسی لندروور دیفندر

بررسی لندروور دیفندر

1Carمدل دیفندر برای دوست داران خودروهای شاسی بلند کوهستانی کاملاً مناسب است، مدلی که خودرویی پرقدرت و محکم است و تاریخ چند دهه ای خودروسازی لندروور آن را پشتیبانی می کند. این تاریخ به اولین لندروور سری1 تولید شده در سال 1948 برمی گردد، خودرویی که برای استفاده در ارتش انگلستان ساخته شده بود و عملکردی مشابه جیپ های ارتش آمریکا داشت. مدل بعدی تولیدی شرکت لندروور یک استیشن بود که معمولاً یک تایر زاپاس روی کاپوت آن نصب می شد و  ارتباط نزدیکی با تمامی فیلم های مستند ساخته شده در صحرای آفریقا دارد. ساخت این سبک بدنه دو درب و چهار درب در دهه 1980 میلادی و در سری های 2 و 3 ادامه یافت. لندروورها وسیله نقلیه اغلب افرادی بود که به شکار بوفالو و یا دامپروری می پرداختند.

این شاسی بلند لندروور قابلیت های مانور بسیار بالایی در در مسیرهای خارج از جاده داشت که در سال 1985 به دیفندر 90 و دیفندر 110 معروف شد.این شماره ها  معمولاً دو یا چهار درب بودن خودرو را نشان می دادند. دیفندر هنوز هم در بریتانیا خرید و فروش می شود. آنچه گفته شد تاریخچه مختصری از لندروور دیفندر بود. در آمریکا این خودرو یک هیولای کمیاب است، چراکه به مدت فقط چهار سال و به تعداد محدود در آمریکا به فروش رسیده است. یکی از دلایلی که از ورود دیفندرهای بیشتر به آمریکا جلوگیری کرد، نبود کیسه هوا در این مدل بود ( دقت کردید که چند سال پیش؟ نزدیک به 30 سال پیش!). در کشوری مثل آمریکا پیدا کردن و خرید یک دیفندر کاری بسیار پر دردسر است اما برای کسانی که به دنبال یک شاسی بلند همه فن حریف هستند، این همه تلاش کاملاً ارزش دارد.

لندروور در دهه های اخیر

مدل دو درب دیفندر 90 در سال های 1994، 1995 و 1997 به فروش رسید. در آن زمان دو نوع بدنه قابل انتخاب بود. مدل کروک، که یک ردیف دوم صندلی و امکان انتخاب سقف متحرک کامل یا نیم سقف متحرک را داشت و مدل سقف ثابت که در سال 1995 ارائه شد که سقفی آلومینیومی به همراه سانروف و چهار صندلی در عقب داشت، صندلی هایی که  روبروی هم قرار داشتند و آن را به خودرویی نسبتاً کوچک با امکان حمل 6 نفر تبدیل کرده بودند.

برای سال های 1994 و 1995 دیفندر 90 از موتور 3.9 لیتری هشت سلیندر خورجینی بهره می برد که توانی برابر با 182 اسب بخار و گشتاور 232 نیوتن متر داشت. نیروی تولیدی این موتور از طریق یک گیربکس 5 دنده دستی به سیستم چهار چرخ محرک آن منتقل می شد. برای مدل 1997، دیفندر به موتور هشت سیلندر خورجینی چهار لیتری مدل دیسکاوری مجهز شد، موتوری که 182 اسب بخار نیرو و 233 نیوتن متر گشتاور تولید می کرد. این موتور که نیرو را فقط از طریق گیربکس 4 دنده اتوماتیک منتقل می کرد نسبت به نسل گذشته قدرتمندتر نشده بود، ولی آلایندگی کمتری ایجاد می کرد و دلیلی برای ورود مجدد و البته هرچند کوتاه مدت آن به ایالات متحده آمریکا شد.

نباید انتظار بالایی از طراحی داخلی دیفندر داشته باشیم، چراکه اصلا شباهتی با مدل های جدید لندرور ندارد و تعریفی کاملی از سادگی را به نمایش می گذارد. طراحی داخلی مدل دهه هشتاد به گونه ای است که استفاده کاملاً کاربردی از فضای داخل کابین شده است. هنوز هم لندروور دیفندرهای به روز شده فاقد کیسه هوا هستند. یک نکته منفی در مورد لندرور که باعث می شود نبود امکانات رفاهی و امنیتی را فراموش کنید، سر و صدای بالای کابین، صدای موتور و بادی است که در آن می پیچد. لندروور دیفندر به خوبی انتظارات را برآورده کرد، ولی گذشته از قابلیت های بالای مانور در مسیرهای ناهموار، برای مسافرت های طولانی جاده ای اصلا مناسب نیست.

لندرور دیفندر 1993

در 1993 شرکت خودروسازی لندروور، 500 دستگاه از مدل چهار درب دیفندر 110 را در آمریکا به فروش رساند. این مدل که شاسی کشیده تری از مدل دو درب داشت، دارای سقف ثابت و صندلی های تعبیه شده روبروی هم بود که امکان حمل 9 سرنشین را همانند یک نفربر فراهم کرده بود. نیروی محرکه این دیفندر نیز از یک موتور 3.9 لیتری هشت سیلندر خورجینی حاصل می شد که معادل 180 اسب بخار و گشاور 227 نیوتن متر بود. همان مزیت ها و نقص های دیفندر 90 در مورد مدل 110 نیز وجود داشت. همانطور که اشاره شد، لندروور دیفندر کمیاب است و در آینده بدون شک به یکی از گزینه های خرید کلکسیونرهای خودرو تبدیل خواهد شد. آیا شما شاسی بلند های مخصوص مسیرهای ناهموار را به شاسی بلند های لوکس ترجیح می دهید!؟