وقتی نام تیم فراری به گوش‌مان می‌خورد، بلافاصله تصویر راننده‌هایی افسانه‌ای نظیر نیکی لاندا (Niki Lauda)، جان سارتیز (John Surtees)، نیل مانسل (Nigel Mansell)، آلین پروست (Alain Prost)، روبنز باریچلو (Rubens Barrichello) و مایکل شوماخر در ذهن‌مان مجسم می‌شود. با این حال، فراری بیش از یک تیم موفق و پر افتخار است. در سال 1929 وقتی انزو فراری (Enzo Ferrari) کمپانی Scuderia Ferrari را بنیان‌گذاری کرد، تولید خودروهای جاده‌ای را مد نظر قرار نداشت. او می‌خواست بخشی از دنیای اتومبیلرانی باقی بماند. او در سال 1938 به تیم اتومبیلرانی آلفارومئو ملحق شد. در خلال جنگ جهانی دوم، دولت کمپانی آلفارومئو را تصاحب کرد تا برای او کار کند، ولی بخش کوچکی که توسط انزو فراری اداره می‌شد، از نگاه‌ها به دور ماند و به فعالیت خودش ادامه داد. انزو فراری برای مدت چهار سال اجازه نداشت در مسابقات اتومبیلرانی شرکت کند ولی با وجود همه محدودیت‌ها، خودرو Tipo 815 را تولید کرد.
در سال 1943، انزو فراری عملیاتش را به شهر مارلنو در شمال ایتالیا منتقل کرد و تا به امروز هم مقر فراری در همین شهر قرار دارد. بعد از این که در سال 1944، کمپانی بمباران شد، مورد بازسازی قرار گرفت و قسمت مخصوص ساخت خودروهای جاده‌ای نیز به آن اضافه گشت، البته اضافه کردن این بخش بیشتر به این خاطر بود که پول لازم برای تولید اتومبیل‌های مسابقه‌ای فراهم بشود. خودرو فراری 125S اولین خودرو جاده‌ای ساخت کمپانی فراری بود و در سال 1947 تولید شد. انزو فراری تمایل نداشت خودروهایی تولید کند که مردم به خاطر تجمل آن را خریداری کنند و نه به خاطر عملکرد، ولی محبوبیت خودروهایش روز به روز بیشتر شد و به خاطر زیبایی، عملکرد عالی و سرعت زیاد، زبانزد خاص و عام شدند. امروزه افراد ثروتمند و مشهور سعی می‌کنند یک دستگاهع خودرو فراری به کلکسیون‌شان اضافه کنند تا نمادی از جایگاه بالای‌شان باشد.
نشان معروف فراری نمادی از خاص بودن است. این نشان، یک اسب سیاه را به نمایش می‌گذارد که روی پس زمینه‌ای زرد رنگ روی دو پا ایستاده است. حروف SF یا همان Scuderia Ferrari در طرفین اسب به چشم می‌خورند و رنگ‌های پرچم ایتالیا (سبز، سفید و قرمز) در بالای لوگو مشاهده می‌شوند. در مورد نحوه نامگذاری خودروها باید تا سال 1990، خودروها به اسم موتوری که روی آن‌ها نصب می‌شد نامگذاری می‌شدند، به طور مثال 206 به معنای این است که موتور 2.0 لیتری و 6 سیلندر است، یا 348 به معنای این است که موتور 3.4 لیتر حجم دارد و 8 سیلندر است. در این خودروها، حجم موتور تا دهم لیتر اندازه‌گیری می‌شود ولی در مورد موتور خورجینی 12 سیلندر، حجم هر تک سیلندر با واحد سانتیمتر مکعب مورد اندازه‌گیری قرار می‌گیرد و به ترتیب، فراری 365 Daytona یک خودرو 12 سیلندر خورجینی است که حجم موتور آن به 4,380 سی‌سی می‌رسد. حجم موتورهای 12 سیلندر خطی به لیتر بیان می‌شود. استیل و طراحی دنده نیز در نحوه نامگذاری خودرو نقشی مهم ایفا می‌کند ولی با این که طی سالیان گذشته نمای ظاهری و اسامی تغییر کرده‌اند ولی عملکرد همچنان دست نخورده و عالی باقی مانده است.
کار کردن در کارخانه فراری در شهر مارلنو ایتالیا یک رویا است. با این که کارکنان آزادند هر لباسی بپوشند ولی رنگی به جز قرمز به چشم‌تان نمی‌خورد. کارگاه‌ها با لوگو فراری تزیین شده‌اند، و اشیایی که یاد و خاطره تیم فراری را در ذهن‌ها زنده می‌کند در همه جا دیده می‌شود. یک خودرو قبل از این که به طور کامل ساخته بشود، از حدود 30 کارگاه عبور می‌کند و این کار بسیار با حوصله و بدون عجله صورت می‌گیرد.
ماشین‌آلاتی که خودشان یک اثر هنری هستند، خلق رنگی بسیار زیبا بر روی بدنه را تضمین می‌کنند، ولی نصب صندلی‌ها و داشبوردهای سفارشی با کمال دقت و به صورت دستی انجام می‌گیرند. کارگاه تولید موتور به خاطر بهره‌گیری از خط تمام اتوماتیک، روزانه حدود 50 دستگاه موتور تولید می‌کند و حدود صد نفر کارگر دارد. خط اتوماتیک میزان خطا را کاهش و سرعت تولید را افزایش می‌دهد. به جرأت می‌توان گفت کارخانه آمیزه‌ای است از روش‌های موشکافانه قدیمی و فناوری‌های بسیار جدید که در یک فضای کاری بسیار بزرگ و آرامش‌بخش قرار گرفته است. می‌توان گفت امروزه تولید یک دستگاه خودرو فراری سریع‌تر از دوران انزو فراری صورت می‌گیرد ولی افتخار و شوری که در هر خودرو فراری دمیده می‌شود، همچنان دست نخورده باقی مانده است.